monoteistyczna religia Żydów, oparta w zasadzie na przynależności rasowej (wyznawcą staje się ten, kto urodził się z matki Żydówki); głosi kult Jahwe, uznaje Żydów za naród wybrany, z którego wyjdzie mesjasz, zbawiciel ludzkości. Podstawą etyki j. jest Stary Testament i Talmud. Kult j. uprawiany jest w synagogach poprzez czytanie i innych świętych ksiąg biblijnych. J. nie ma scentralizowanej hierarchii, opiera się na autonomii gmin (kahał), których funkcjonariuszami są rabini. Na przestrzeni ostatnich wieków ukształtowały się nurty: konserwatywny (propagujący j. tradycyjny, dostosowany do etosu współczesności), ortodoksyjny (odrzucający reformy), reformowany (rozwijający się gł. w Europie Zach. i USA). Współczesna, nacjonalistyczna interpretacja j. wynikająca z ideologii syjonizmu stała się kierunkiem panującym w Izraelu jako religia państwowa.
