(wł. ballare = tańczyć)
pierwotnie, w średniowieczu piosenka o charakterze tanecznym, w twórczości trubadurów, truwerów i minnesingerów straciła swój taneczny charakter; 1) utwory wokalne solowe i chóralne wykonywane z towarzyszeniem instrumentów lub bez, których właściwości ulegały zmianie w ciągu wieków, lecz zawsze są związane z przekazem fabularnym; 2) gat. muzyki instrumentalnej o swobodnej budowie, którego rozkwit nastąpił w średniowieczu (b.m. solowa o charakterze erotycznym, mitol., opisowym; w okresie ars nova utwór wielogłosowy) i w romantyzmie: oparta na poezji romantycznej, utworach ludowych (b.m. F. Schuberta, S. Moniuszki, H. Wolfa, I. Strawińskiego, S. Prokofiewa); instrumentalną wersję b.m. o budowie sonatowej, wariacyjnej stworzył F. Chopin, również instrumentalne wersje stosowali J. Brahms i F. Liszt.
- PROTEST SONG, pieśń protestu, powstała...
- pieśń wmuzyce, utwór wokalny do tekstu...
- piosenka, utwór słowno-muzyczny,...