gatunek liryki odrzucający formalne rygory podziału na wersy, charakteryzujący się wyrazistą kompozycją irytmiką, kunsztownym słownictwem oraz bogactwem metaforyki. Pierwsze utwory tego gatunku powstały wromantyzmie franc., np. Nocny Kasper A. Bertranda, rozwój nastąpił wczasach symbolizmu, np. Paryski spleen. Poematy prozą Ch. Baudelaire’a. Wlit. pol. p.p. są m.in. utwory J. Kasprowicza Obohaterskim koniu iwalącym się domu oraz J.Przybosia Pióro zognia.
- POEMAT, (lit.) dłuższy utwór...
- HISZPAŃSKA LITERATURA, pierwszym i w całości...
- CHILIJSKA LITERATURA, początki literatury...