– jej początki sięgają 1975, kiedy to ministrowie sprawiedliwości i spraw wewnętrznych państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej podjęli decyzję o rozpoczęciu regularnych konsultacji w sprawie bezpieczeństwa wewnętrznego, w szczególności zwalczania terroryzmu. Rezultatem tej decyzji było powołanie specjalnych grup roboczych, składających się na strukturę TREVI. Prowadzona w jej ramach w.p. miała jednak nieformalny charakter i nie była oparta na żadnych podstawach prawnych. Pierwsze przepisy umożliwiające rozwijanie przez niektóre państwa członkowskie w.p. zamieszczono w konwencjach z Schengen. Strony ustaliły tam, że ich służby policyjne udzielają sobie wzajemnie pomocy stosownie do przepisów krajowych i przyznanych kompetencji w celu prewencyjnego zwalczania i wykrywania czynów zabronionych, o ile wniosek o pomoc lub jego wykonanie nie jest zastrzeżony – zgodnie z prawem krajowym – dla organów wymiaru sprawiedliwości i wykonanie wniosku nie wymaga użycia środków przymusu przez stronę, do której jest skierowany. W konwencji wykonawczej określono zasady przeprowadzania obserwacji transgranicznej i pościgu transgranicznego, jak też przewidziano możliwość zawierania umów bilateralnych w sprawie ograniczonego czasowo lub bezterminowego wysyłania funkcjonariuszy łącznikowych jednego państwa do organów policyjnych innego państwa w celu wsparcia i przyspieszenia współpracy między tymi państwami. Ogromne znaczenie dla rozwoju współpracy służb policyjnych państw Grupy Schengen miało ustanowienie Systemu Informacyjnego Schengen. Od 1993 państwa członkowskie Unii Europejskiej rozwijały w.p. na różnych polach na podstawie traktatu z Maastricht. Najwięcej inicjatyw dotyczyło takich dziedzin, jak: zwalczanie terroryzmu, tłumienie zakłóceń porządku publicznego podczas imprez sportowych, zwalczanie przestępczości zorganizowanej i handlu ludźmi, przeciwdziałanie korupcji i oszustwom na skalę międzynarodową oraz zwalczanie handlu narkotykami. W traktacie z Amsterdamu szczegółowo określono formy wspólnych działań państw członkowskich w zakresie współpracy policyjnej, zaliczając do nich: współpracę operacyjną właściwych organów, włączając w to policję, służby celne i inne wyspecjalizowane organy ścigania państw członkowskich, w zakresie zapobiegania przestępstwom oraz ich wykrywania i prowadzenia śledztw; gromadzenie, przechowywanie, przetwarzanie, analizowanie i wymianę istotnych informacji, łącznie z informacjami organów ścigania stanowiącymi podstawę raportów o podejrzanych transakcjach finansowych, w szczególności za pośrednictwem Europolu i z zachowaniem odpowiednich przepisów o ochronie danych osobowych; współpracę i wspólne inicjatywy w zakresie kształcenia i dokształcania, wymiany funkcjonariuszy łącznikowych, delegacji, wykorzystywania elementów wyposażenia i badań kryminalistycznych; wspólne ocenianie poszczególnych technik śledczych w odniesieniu do wykrywania poważnych form przestępczości zorganizowanej. Rada Unii Europejskiej wspiera współpracę za pośrednictwem Europolu oraz umożliwia Europolowi ułatwianie i wspomaganie przygotowywania specyficznych czynności śledczych właściwych organów państw członkowskich, łącznie z działaniami operacyjnymi wspólnych zespołów z przedstawicielami Europolu pełniącymi funkcję pomocniczą, a także wspieranie koordynacji i realizacji tego typu czynności śledczych. Ponadto Rada określa środki, które z jednej strony umożliwiają Europolowi zwracanie się do właściwych władz państw członkowskich z prośbą o wszczynanie i koordynowanie śledztw w szczególnych przypadkach, z drugiej zaś strony pozwalają rozwinąć wiedzę specjalistyczną, która może być stawiana do dyspozycji państwom członkowskim w celu wspomagania ich w prowadzeniu śledztw dotyczących przestępczości zorganizowanej. Rada wspiera także mechanizmy współpracy między funkcjonariuszami organów ścigania specjalizującymi się w zwalczaniu przestępczości zorganizowanej i ściśle współpracującymi z Europolem oraz tworzy sieć do celów badawczych, dokumentacyjnych i statystycznych w zakresie przestępczości transgranicznej.
- Europejska Akademia Policyjna, – ustanowiona do celów...
- Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa Unii Europejskiej, – jedna z dziedzin...
- Europejski Urząd Policji, (Europol) – utworzony...