Leon (1852-1936)
malarz i grafik, jeden z najwybitniejszych artystów pol. przełomu XIX i XX w.; uczeń W. Gersona i J. Matejki; prof. ASP w Krakowie i Warszawie; współzał. Tow. Artystów Polskich w Krakowie; początkowo tworzył obrazy realistyczne; zwrot w jego twórczości nastąpił pod wpływem wyjazdów na Ukrainę, gdzie odkrył uroki malowania w plenerze oraz pobytu w Paryżu, gdzie poznał osiągnięcia impresjonistów; w latach 80. i 90. XIX w. powstały sceny rodzajowe i pejzaże o żywych kolorach, z silnymi efektami świetlnymi, zbliżone do impresjonizmu (Rybacy brodzący, Orka na Ukrainie, Kopanie buraków); po 1900 wrócił do realizmu, malował pastele; częsty bywalec Zakopanego, na licznych obrazach utrwalił piękno gór (różne przedstawienia Morskiego Oka i Mnicha nad Morskim Okiem, Czarnego Stawu, Giewontu, Las w Zakopanem w słońcu, Tatry w nocy), malował i rysował sceny z życia górali i ich studia portretowe; tworzył też martwe natury, akty, pejzaże, obrazy przedstawiające zbiory skarbca wawelskiego; od ok. 1915 zajmował się gł. grafiką (akwaforta, miękki werniks, litografia), osiągnął w tej dziedzinie wyjątkowe mistrzostwo (teki: Tatry, Teka huculska, Stara Warszawa, teki z widokami innych miast, wizerunki drzew, np. Dęby rogalińskie).
PEJZAŻ, WOJTKIEWICZ, BYDGOSZCZ, CZYŻEWSKI Tytus, POLSKA. SZTUKA. SZTUKA DRUGIEJ POŁOWY XIX W., MŁODEJ POLSKI SZTUKA, POLSKA. SZTUKA. MODERNIZM, MŁODA POLSKA, POLSKA. SZTUKA. MODERNIZM, MŁODA POLSKA, SICHULSKI, ZAKOPANE
- Brandt Józef, (1841-1915)
- litografia, (grec. lithos = kamień...
- Alina, postać z dramatu Juliusza...