Stanisław (1871-1949)
brat Władysława, ojciec Stanisławy; działacz polityczny, publicysta, najwybitniejszy obok R. Dmowskiego ideolog Nar. Demokracji; ekonomista, prof. uniw. we Lwowie i Warszawie; początkowo czł. Związku Robotników Pol., 1892 współzał. PPS (wystąpił w 1901); od 1905 we władzach Ligi Nar., 1906 sekretarz Koła Pol. w ros. I Dumie Państw., od 1907 czł. władz nacz. Stronnictwa Nar.-Demokratycznego i red. polit. "Słowa Polskiego"; 1914 współzał. Centralnego Komitetu Nar. we Lwowie; 1917-19 wchodząc w skład Komitetu Narodowego Polskiego w Paryżu był autorem przedstawionych 1918 przez Komitet programów terytorialnych: maksymalnego i minimalnego; 1919 współzał. Związku Ludowo-Nar., 1919-27 poseł na Sejm; minister wyznań rel. i oświecenia publ. (w rządach Grabskiego i Witosa); 1925 jako pełnomocnik rządu podpisał w Rzymie konkordat; po przewrocie majowym 1926 poświęcił się wyłącznie pracy naukowej; w czasie II woj. świat. do 1941 w ZSRR, potem w Anglii; 1942-45 przewodniczący Rady Narod. w Londynie, 1944 uczestnik rozmów rządu Mikołajczyka ze Stalinem; po powrocie do kraju wszedł do KRN i został jej wiceprzewodniczącym (1945-47); gł. dzieła: Zarys rozwoju idei społeczno-gospodarczych w Polsce od pierwszego rozbioru do r. 1831, Rewolucja. Studium społeczno-psycholgiczne, Naród a państwo, Ekonomia społeczna, Myśli o dziejowej drodze Polski (1944); Na nowej drodze dziejowej (1946).
HISTORYCZNA SZKOŁA W EKONOMII, ZWIĄZEK LUDOWO-NARODOWY, STRONNICTWO NARODOWO-DEMOKRATYCZNE, GRABSKI, SIKORSKI
- GRABSKI, Władysław (1874-1938)...
- GRABSKI, Władysław Jan (1901-70)...
- Grabski Władysław, (1874-1938)