Reklama

ARYSTOKRACJA

(społ.)

warstwa społeczna dziedzicząca w czasach feudalnych najwyższą i najbardziej uprzywilejowaną pozycję w społeczeństwie z tytułu posiadania wielkich majątków ziemskich, łączonych z godnościami państwowymi i przywilejami feudalnymi; kres jej znaczeniu przyniosły rewolucje burżuazyjne XVIII-XIX w.; znakiem tożsamości stanowej i przynależności do a. było posiadanie miecza (w XII w. innym stanom zabroniono noszenia mieczy), rody arystokratyczne obowiązywała hierarchia książąt krwi (królewskiej) - książę - markiz - hrabia - wicehrabia - baron; od pocz. renesansu rozwój handlu odrodził władzę pieniądza, jednocześnie stopniowo zmniejszając rolę a. rodowej; pewne znaczenie zachowała w Japonii, W. Brytanii, jej eur. enklawy to Monako, Liechtenstein.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama