(1921-90)
dramaturg i prozaik szwajcarski tworzący w j. niem.; uznawany za jednego z najwybitniejszych pisarzy europejskich XX w.; przedmiotem jego twórczości był świat współczesnego Zachodu z charakterystycznymi dla niego procesami społecznymi, warunkowanymi ciśnieniem polityki i ekonomii; twierdził, że dzisiejsza problematyka daje się wyrazić wyłącznie w formie tragikomedii, groteski, parodii, farsy. Jego sztuki zyskały wielką popularność na całym świecie, zwł. Romulus Wielki, Anioł zstąpił do Babilonu, Wizyta starszej pani, Frank V; z bezwzględną ostrością obnażają one konflikty między jednostką i zbiorowością; wydobycie na światło dzienne ohydy ludzkiej natury ma tu wstrząsnąć sumieniem człowieka; problem bezsilności uczonego wobec zbrodniczego wykorzystywania jego odkryć ukazał w sztuce Fizycy; późniejsza twórczość sceniczna wiąże się coraz wyraźniej z zagadnieniem etyki w polityce, jednak w żadnej ze sztuk D. nie stawia ostatecznych diagnoz, formułując jedynie pytania, które dzięki przetworzeniu ich na alegoryczny, groteskowy, niekiedy na wpółfantastyczny świat teatru mogą pozostać niepokojące i otwarte: Meteor, Król Jan według Szekspira, Zwłoka. D. jest także autorem licznych słuchowisk radiowych, m.in. Stranitzky i bohater narodowy, Herkules i stajnia Augiasza, Proces o cień osła, Sobowtór oraz powieści i nowel wykorzystujących wątki kryminalne i sądowe: m.in. Kraksa, Obietnica, Sędzia i jego kat; rozprawy o teatrze, eseje.
KALINOWSKI, ŚWIDERSKI, FRÜHLING Jacek, ZACZYK, KOMEDIA, NIEMIECKA LITERATURA, DON JUAN
- FRYDERYK, Pochodzenia staroniemieckiego,...