w sztuce chrześc. przedstawienie Chrystusa powstającego z grobu, jeden z najczęstszych tematów ikonograficznych; w sztuce wczesnochrześc. scenę tę symbolizowały postacie trzech niewiast przy grobie; od X w. pojawiła się postać Chrystusa stojącego w otwartym grobie, trzymającego chorągiew krzyżową; w XIII w. przedstawiano niekiedy Chrystusa wychodzącego z grobu i depczącego strażnika; najczęściej ukazywano Jezusa z ranami i obnażoną piersią stojącego przed sarkofagiem (lub grobem skalnym), lub unoszącego się nad nim, z jedną ręką w geście błogosławienia, a chorągwią krzyżową w drugiej; od XV w. scenę umieszczano na tle pejzażu, dodawano postacie apostołów, trzech Marii, aniołów i świętych. W sztuce wschodniochrześc. scenę Z. przedstawiano od VII lub VIII w. jako zstąpienie Chrystusa do otchłani (aby pokonać śmierć, zdeptać szatana i wyprowadzić stamtąd zmarłych oraz Adama i Ewę).
WIELKI POST, ŻYCIE POZAGROBOWE, EMAUS, SAADIA, JEZUS CHRYSTUS
- zmartwychwstanie, oczekiwać zmartwychwstania,...
- zmartwychwstanie, „zdany egzamin poprawkowy”...
- Zmartwychwstanie, (1899)