(lit.)
w literaturze wystąpienie zespołu osób stanowiące część kompozycji dramatu; pierwotnie zespół śpiewaków i tancerzy biorący udział w obrzędach ku czci Dionizosa, potem występujący w komedii oraz w tragedii; partie chóru następowały bezpośrednio po prologu (parodos - pieśń pierwsza), rozdzielały wystąpienia bohaterów (stasimon), zamykały przedstawienie (exodos); chór uczestniczył w akcji (u Ajschylosa), komentował i osądzał wydarzenia (u Sofoklesa), dodawał komentarz liryczny (Eurypides); w dramacie humanistycznym ch. pełnił funkcję stylizacyjną (np. Odprawa posłów greckich Kochanowskiego), komentarza filozoficznego i nastrojowego w dramacie romantycznym (Dziady Mickiewicza, Lilla Weneda Słowackiego), nastrojowo-liryczną (w utworach Wyspiańskiego), parodystyczną (Kartoteka Różewicza); bywa zastępowany przez komentatora lub narratora (np. w dramacie epickim Brechta).