Reklama

MATEUSZ Z KRAKOWA

(1330-1410)

teolog i filozof; studiował w Pradze (zanim powstał uniw. w Krakowie), gdzie od 1378 wykładał na wydziale teologicznym (od 1394 w Heidelbergu); czy nauczał w Krakowie, nie wiadomo, jest natomiast pewne, że był jednym z animatorów odnowienia tego uniw. i promotorem jego wydziału teologicznego; gł. dzieło M. De praxi Curiae Romanae (O praktykach kurii rzymskiej) miało duży wpływ na rozwój idei koncyliaryzmu; zastanawiając się nad zepsuciem moralnym w Kościele M. stwierdził, że zły może być raczej jeden człowiek (papież), aniżeli wielu (biskupi), przeto raczej może się mylić papież aniżeli cały Kościół reprezentowany przez zgromadzenie biskupów (sobór); zaniechanie soborów uważał za niekorzystne, ponieważ papież nie jest ani nieomylny, ani bez grzechu - mimo sprawowania władzy duchowej; w Krakowie idee M. były zwalczane, ale szerzyły się dzięki współpracy z M. biskupa krakowskiego i kanclerza uniw., Piotra Wysza.

Reklama

Powiązane hasła:

UNIWERSYTET W HEIDELBERGU, POLSKA. NAUKA. POCZĄTKI, FILOZOFIA, WŁODKOWIC, TERMINIZM

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama