(1775-1854)
filozof niem., jeden zgłównych przedstawicieli filoz. romantyzmu, twórca poetyckiego systemu filoz. przyrody. Podkreślał tożsamość ducha iświata, sztukę traktował jako miejsce objawienia boskości wrzeczach, głosił, że religia dąży do odnalezienia utraconej jedności zBogiem. Filozofii przypisywał szczególną rolę pozwalającą człowiekowi przywrócić pierwotną równowagę - więź łączącą Ja zprzyrodą. Główne prace Sch.: Omożliwości formy filozofii wogóle (1795), System idealizmu transcendentalnego (1800), Bruno albo onaturalnej iboskiej przyczynie rzeczy (1802), Filozofia mitologii (1842).