dolina w Tebach Zach. w Górnym Egipcie, w czasach Nowego Państwa centrum nekropolii tebańskiej; słynna świątynia królowej Hatszepsut (XVIII dynastia) z XVI-XV w. p.n.e., dzieło architekta Senmuta, szczytowe osiągnięcie sztuki budowlanej Nowego Państwa; jej trzy tarasy z kolumnowymi portykami wkomponowane są w podnóże wysokich ścian skalnych; od świątyni Amona w Karnaku, usytuowanej naprzeciwko po drugiej stronie Nilu, wiodła do niej aleja sfinksów. Od 1960 badania i rekonstrukcje świątyni prowadzą polscy archeolodzy i specjaliści Pracowni Konserwacji Zabytków. W D.e.B. znajdują się też pozostałości świątyni grobowej i grobowca króla Mentuhotepa-Nebhepetre (XXII-XX w. p.n.e.) oraz świątynia Totmesa III (XV w. p.n.e.) odkryta 1962 przez Polaków; także liczne inne grobowce.
EGIPTU ARCHEOLOGIA, EGIPTU STAROŻYTNEGO SZTUKA, HATSZEPSUT, DAJR AL-BAHARI, EGIPTU STAROŻYTNEGO SZTUKA, OGRODOWA SZTUKA, EGIPTU ARCHEOLOGIA