Lorraine
kraina hist. i region adm. we Francji płn.-wsch. na granicy z Belgią, Luksemburgiem, Niemcami; pow. 23,5 tys. km2; 2,3 mln mieszk. (2000); stol. Nancy; ważny region przemysłowy; wydobycie rud żelaza, węgla kam., soli kam., hutnictwo żelaza; 1977-90 likwidacja nierentownego przem. dała spadek produkcji i zatrudnienia w nim o ok. 75%; poza dawn. gałęziami przem. maszynowego, metalowego, włókienniczego, chem. - rozwój nowych (gł. samochodowy, elektrotechn.) i usług (62% ludności zawodowo czynnej - 1988); na płd. - w roln. części regionu - uprawa zbóż, hodowla bydła; migracja mieszk. do Nancy i Metzu - gł. ośr. usług i przem.; gęsta sieć linii kolejowych i drogowych. L. pierwotnie zamieszkana przez celtyckie plemiona, w I w. p.n.e. w rzym. prowincji Belgica; ok. 460 podbita przez Franków; VI-VII w. ośr. polit. Austrazji; kolebka dyn. Karolingów; część państwa Lotara I, 855 królestwo odziedziczone przez Lotara II (od którego nazwa L.); od 869 przedmiot sporów Francji z Niemcami; 959 podział na L. Dolną (ob. tereny Holandii, wsch. Belgii, Luksemburga) i L. Górną (właściwą), 1048 nadaną Gerardowi Alzackiemu; od XV w. gł. wpływy franc.; 1735-66 odstąpiona Stanisławowi Leszczyńskiemu, potem włączona do Francji; 1871-1918 częściowo zaanektowana przez Niemcy, potem we Francji (z wyjątkiem lat 1940-45).
- Lotaryngia, mieszkańcy Lotaryngii,...
- Lotaryngia, kraina geogr.-hist. wpn.--wsch.(...)
- Alzacja i Lotaryngia, krainy pogranicza franc.-niem.(...)