(1670-1733)
elektor saski z dynastii Wettinów; od 1697 król Polski; przeprowadził w Saksonii szereg reform polit.; 1700 wciągnął Polskę w wojnę ze Szwecją, co sprawiło, iż opozycja szlachecka, skupiona w konfederacji w-wskiej., zmusiła go do abdykacji na rzecz Stanisława Leszczyńskiego; w Saksonii również poniósł klęskę i abdykował, podpisując traktat w Altranstädt; 1709 powrócił na tron polski przy poparciu Piotra I oraz szlachty skupionej w konfederacji sandomierskiej. Jego dążność do rządów absolutnych oraz ekscesy wojsk saskich na terenie Polski doprowadziły 1715-17 do zawiązania się przeciw niemu konfederacji tarnogrodzkiej, zakończonej kompromisowym układem ze szlachtą i tzw. sejmem niemym; w imię interesów dynastycznych oraz działając na rzecz umocnienia Saksonii pogłębił proces rozkładu Polski; inicjator politycznych negocjacji na dworach eur. w sprawie rozbioru Polski; zw. Mocnym ze względu na siłę fizyczną, która pozwalała mu w ręku łamać podkowy.
TYLMAN Z GAMEREN, EOSANDER Johann Friedrich von, ORŁA BIAŁEGO ORDER, PIEKARY ŚLĄSKIE, JABŁONOWSKI, LOEWENWOLDA TRAKTAT, CHOMĘTOWSKI Stanisław, FLEMMING Jakub Henryk, KARCHER, POTOCKI
- August II Mocny, Fryderyk August Wettyn, (1670-1733)
- AUGUST, Pochodzenia łacińskiego,...
- August III Sas, Fryderyk August III, (1696-1763)