(archeol.) okres historii ludzkości następujący po epoce brązu, w którym wytwórczość narzędzi oparta została o metalurgię żelaza, wynalezioną prawdopodobnie przez Hetytów; najstarsze wyroby z żelaza meteorytowego w Egipcie i Azji zach. (IV-III tysiąclecie p.n.e.); żelazo było używane w Babilonii za czasów Hammurabiego (1. połowa XVIII w. p.n.e.); uzyskiwanie żelaza z rud w II tysiącleciu p.n.e.; właściwa epoka żelaza zaczyna się na Bliskim Wschodzie (ok. 1200 p.n.e.), obejmuje następnie wyspy M. Egejskiego, Grecję, Italię, Bałkany i Europę środk. (VIII w. p.n.e.); wyróżnia się na obszarze Europy 4 okresy e.ż.: 1. halsztacki (750-400 p.n.e.), 2. lateński (od ok. 400 p.n.e. do pocz. n.e.), 3. rzymski (od pocz. ery do V w.), 4. wczesnośredniowieczny (od VI w. do połowy XIII w.); poza Europą e.ż. występowała w różnym czasie - Egipt: koniec II tysiąclecia p.n.e., Afryka pn. i zach.: I tysiąclecie p.n.e., Powołże środk.: ok. 500 p.n.e., brzegi Morza Czarnego: V-IV w. p.n.e., Azja środk., Syberia południowa i zach.: I tysiąclecie p.n.e., Chiny: ok. 200 n.e., Indie: 500 p.n.e., Japonia: ok. 300 n.e.
JUGOSŁOWIAŃSKA SZTUKA, BRĄZU EPOKA, LATEŃSKI OKRES, NURAGHI, WCZESNOŚREDNIOWIECZNY OKRES, DOLNI VĔSTONICE, WEJHEROWSKO-KROTOSZYŃSKA KULTURA, PREHISTORYCZNA SZTUKA, HALSZTACKA KULTURA, CRANNOGI
- epoka żelaza, w archeologii epoka dziejów...
- POLSKA. HISTORIA. EPOKA ŻELAZA, (od ok. 700 p.n.e.)
- epoka brązu, nazwa od gł. materiału...