Aleksander (1777-1832)
malarz, rysownik i grafik; uczeń J.P. Norblina, M. Bacciarellego; do 1802 działał w Warszawie, później w Petersburgu; batalista, znakomicie zaobserwowane sceny z powstania kościuszkowskiego (w którym brał udział), np. Bitwa pod Racławicami, Bitwa, wizerunki wschodnich jeźdźców (Czerkies na koniu, Dostojnik perski), sceny orientalne oraz rodzajowe z życia ludu rosyjskiego; tworzył też portrety (ołówkowy portret T. Kościuszki), autoportrety i karykatury (przedstawicieli polskiej szlachty, carskich urzędników i wojskowych); łączył elementy romantyzmu i realizmu; wizerunkami koni w ruchu wyprzedził w polskiej sztuce P. Michałowskiego, J. Kossaka, J. Chełmońskiego, J. Brandta.
POLSKA. SZTUKA. NURT ROMANTYCZNY, HISTORYCZNE MALARSTWO, RYSUNEK, KARYKATURA, ROSYJSKA SZTUKA, NORBLIN Jean Pierre, ARKADIA