oficjalny śpiew Kościoła protestanckiego wprowadzony przez M. Lutra, opracowany muzycznie przez J. Walthera; oparty na melodiach śpiewów Kościoła rzymskokat., pieśniach grup dysydenckich (biczowników, waldensów, husytów), a także ludowych; początkowo jednogłosowy, potem na 4 głosy mieszane w technice nota contra notam; cantus firmus powierzono sopranowi, a nie tenorowi (jak w Kościele kat.), co umożliwiło zbiorowy udział w śpiewie całej gminy; reprezentacyjnym ch.p. jest psalm 46 Deus noster refugium (Bóg jest naszą opoką); niem. ch.p. przejęli także dysydenci polscy; w muzyce niem. ch. p. dał początek wielu formom muzyki instrumentalnej (zwł. organowej) dzięki parafrazom dokonywanym przez J.S. Bacha (tzw. przygrywki chorałowe) oraz wokalno-instrumentalnej (kantata chóralna).
- chorał, 1) liturgiczny śpiew...
- WALTER, Johann, Walther Johannes...
- BACH Johann Sebastian, (1685-1750)