pismo ideograficzno-fonetyczne, używane od III tysiąclecia p.n.e. do zapisywania języka chińskiego; najstarsze zabytki z XIV w. p.n.e.; 5 gł. stylów; oogólna liczba znaków ok. 56 tys. (współcześnie stosuje się ok. 3-6 tys.); poza Chinami używane było w Korei, Wietnamie, Japonii; do dziś przetrwały alfabety pochodne: lolo, sisia (xixia) i in.; w ChRL od 1949 używa się uproszczonych znaków chińskich, a od 1958 wprowadzono dodatkowo transkrypcję fonetyczną pinyin; na Tajwanie, w Hongkongu i Makau nadal używa się znaków tradycyjnych.
JAPOŃSKA LITERATURA, JAPOŃSKIE PISMO, FU-SI, PISMO, CHIŃSKI JĘZYK
- pismo chińskie, pierwotnie obrazkowe,...
- pismo, system znaków służących...
- PISMO, system znaków graficznych,...