Reklama

ORDONÓWNA

Hanka, właśc. Maria Anna z Pietruszyńskich hrabina Michałowa Tyszkiewiczowa, zw. Ordonką (1902-50)

Reklama

piosenkarka, aktorka; od 6. roku życia szkoła baletowa przy Teatrze Wielkim, gdzie 1917 debiut taneczny; 1918 niefortunny start piosenkarski w kabarecie , po czym teatrzyki rewiowe Warszawy, Lublina, Wilna, Krakowa i Lwowa; 1922-31 kabaret "Qui pro Quo", gdzie śpiewała piosenki Hemara, Tuwima, Gałczyńskiego i Lechonia osiągając ogromną popularność, czego przejawem m.in. występy i własne recitale na wielu scenach w kraju i za granicą; dzięki Osterwie , z którym jej nazwisko łączono również prywatnie, zagrała w teatrze (Wieczór Trzech Króli, Poskromienie złośnicy oraz Eros i Psyche); także występy w filmach (Niewolnica miłości, Orlę, Parada Warszawy, Szpieg w masce), liczne nagrania płytowe; 1940 aresztowana przez gestapo, torturowana; 1941 aresztowana przez NKWD i zesłana do obozu pracy w Uzbekistanie; jako opiekunka polskich dzieci wyjechała z Armią Andersa na Bliski Wschód, gdzie grała w teatrach frontowych; po wojnie osiadła w Bejrucie, choroba zmusiła ją do wycofania się ze sceny; zajęła się malarstwem, wydała tomik poezji Piosenki, których nigdy nie śpiewałam, śpiewnik Piosenki żołnierskie, pamiętnik Zamki na lodzie i, pod ps. Weronika Hort, Tułacze dzieci; 1989 sprowadzono jej prochy z Libanu na Powązki; najpopularniejsze piosenki: Dymek z papierosa, Kogo nasza miłość obchodzi, Na pierwszy znak, Święty Antoni, Szczęście raz się uśmiecha, Trudno, Uliczka w Barcelonie.

Powiązane hasła:

QUI PRO QUO, TYSZKIEWICZOWA Maria Anna z Pietruszyńskich, WŁAST, POLSKA. TEATR. W NIEPODLEGŁEJ POLSCE

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama