Reklama

BOROWSKI Tadeusz

(1922-51)

prozaik, publicysta, poeta; matura na tajnych kompletach w Warszawie w czasie okupacji, później student polonistyki na konspiracyjnym UW; aresztowany 1943 i wywieziony do Oświęcimia; od sierpnia 1944 w obozie koncentracyjnym Natzweiler-Dautmergen, następnie Dachau-Allach. Po wyzwoleniu przebywał w obozie dla dipisów koło Monachium, prowadząc działalność wśród Polaków w Niemczech i na Zachodzie; 1946 powrócił do kraju; publicysta "Rzeczypospolitej" i "Nowej Kultury"; zmarł śmiercią samobójczą w Warszawie. Twórczość B. jest przeniknięta tragizmem lat wojny i okupacji; podejmuje skomplikowany problem odpowiedzialności za los jednostki i całej zbiorowości w warunkach upadku wszelkich moralnych imperatywów i wartości humanistycznych; ton ten pojawia się zarówno w wydanych konspiracyjnie wierszach (Gdziekolwiek ziemia), jak w lirykach późniejszych, a przede wszystkim prozie (Pożegnanie z Marią, Kamienny świat) obnażających z okrutną przenikliwością mechanizmy deprawacji moralnej człowieka w warunkach obozu koncentracyjnego; opowiadanie Krajobraz po bitwie stało się podstawą scenariusza filmu A. Wajdy, który wywołał gorące spory o sposób współczesnego widzenia martyrologii narodowej.

Reklama

Powiązane hasła:

, , OBOZOWA LITERATURA, POLSKA. LITERATURA. OKRES 1939-45, GAJCY, NOWELA, POLSKA. LITERATURA. OKRES 1944-49, DREWNOWSKI Tadeusz

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama