Reklama

JASTRUN

Mieczysław (1903-83)

poeta, eseista; jego twórczość ewoluowała od przedwojennej liryki symboliczno-katastroficznej (Strumień i milczenie, Dzieje nieostygłe) po klasycyzującą refleksję hist.-filoz. (Rzecz ludzka, Smuga światła); zbiory esejów filoz.-kult. (Mit śródziemnomorski, Wolność wyboru), powieść (Piękna choroba); biografie lit. (Mickiewicza, Słowackiego, Kochanowskiego); tłumacz poezji franc., niem. i rosyjskiej.

Reklama

Powiązane hasła:

SYMBOLIZM, POLSKA. LITERATURA. 1918-39, NEOKLASYCYZM, JASTRUN

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama