gatunek patetycznej pieśni pochwalno-dziękczynnej, panegiryku; w liryce greckiej chóralna pieśń dziękczynna do Apollina, Artemidy i in. bogów; w starożytności twórcami sławnymi z p. byli m.in. Alkman, Stesichoros, Bakchylides, Pindar; w czasach nowożytnych rzadko spotykany; różne postaci p. przeniknęły do hymnu lub ody; sporadycznie pojawiał się u pisarzy pol. późnego renesansu i baroku: M.K. Sarbiewskiego, Sz. Szymonowica, P. Gorczyna.
HIATUS, LIRYKA