Henryk, właśc. Tadeusz Kurtyka (1909-82)
prozaik; 1928-36 kelner w Krakowie (gł. w hotelu "Grand"); doświadczenia z tego okresu zawarł w najgłośniejszej swej powieści Zaklęte rewiry (ekranizacja 1975, J. Majewski), która wzbudziła entuzjazm krytyki; zbiory Zimowy zasiew, Widzę stąd Sudety, Parafianie, Najtrudniejszy język świata; ironiczne obserwacje środowiska literackiego Wrocławia w powieści Pan z prowincji, zbiór szkiców wspomnieniowych Wpisani w Giewont (o pisarzach przedwojennych, związanych z Zakopanem); liczne reportaże, szkice autobiograficzne, anegdoty (Wieczory pod lipą, Nocą, kiedy przychodzi świnia).
KURTYKA, POLSKA. LITERATURA. 1918-39
- WORCELL, Stanisław Gabriel, hrabia...
- Worcell Stanisław, (1799-1857)
- Worcell Henryk, właśc. Tadeusz Kurtyka, (1909-82)