Wacław (1858-1945)
pisarz, publicysta, podróżnik, działacz polityczny; w młodości związany z ruchem socjalistycznym, 1879 uwięziony w w-wskiej Cytadeli; skazany na zesłanie na Syberię za udział w buncie więźniów; na zesłaniu rozpoczął pracę lit. (Dwanaście lat w kraju Jakutów); 1891 uwolniony, od 1892 przebywał najpierw w Irkucku, skąd podejmował wyprawy po okolicach Bajkału (odznaczony złotym medalem ros. Tow. Geograficznego), potem w Petersburgu, od 1898 w Warszawie; w obawie przed aresztowaniem podróżował m.in. do Japonii, Chin, Korei, na Cejlon, do Egiptu, Turcji; uczestnik rewolucji 1905; w czasie I woj. świat. w Legionach Pol.; 1918 minister propagandy w gabinecie I. Daszyńskiego; 1927-30 prezes Związku Zawodowego Literatów Pol., 1933-39 prezes PAL. Dorobek S. obejmuje nowele, opowiadania, powieści, szkice podróżnicze, wspomnienia, utwory dla dzieci; w jego twórczości przejawia się fascynacja innymi kulturami, krajobrazami i ludźmi (Na kresach lasów, Ucieczka, dylogia: Beniowski i Ocean); w powieściach współcz. pozostał wierny młodzieńczym związkom z socjalizmem (powieść Topiel), bezwzględnie obnażając słabości młodego państwa pol.; popularność zdobył m.in. powieściami o wątkach sensacyjnych i przygodowych (Z fali na falę); tuż przed II woj. świat. opublikował obszerne wspomnienia z czasów działalności socjalistycznej i zesłania Droga do wolności.
POLSKA AKADEMIA LITERATURY, POLSKA. LITERATURA. MŁODA POLSKA, PERLE
- SIEROSZEWSKI, Andrzej (ur. 1933)
- Sieroszewski Wacław, pseud. Sirko, (1858-1945)
- Sieroszewski Wacław, pseud. W. Sirko, (1858-1945)