węgierskie pismo literacko-artystyczne 1908-41, zał. w Budapeszcie przez E. Osváta; do 1919 pełniło rolę gł. forum literackiego, artystycznego i intelektualnego Węgier; "N." występował wyraźnie przeciwko konserwatyzmowi, opowiadając się za liberalizmem w myśleniu, nawiązaniem do awangardowych tendencji w sztuce zach. i rozmaitymi postaciami eksperymentu artystycznego. W pierwszym okresie istnienia pisma, które wpłynęło na formowanie się modernistycznych tendencji w innych dziedzinach sztuki (w muzyce - krąg twórców skupionych wokół B. Bartóka i Z. Kodálya; w architekturze - O. Lechner; w malarstwie - tzw. grupa "Ośmiu"), współpracowali wybitni twórcy: A. Schöpflin, H. Veigelsberg (ps. Ignotus), E. Ady, M. Babits, D. Kosztolányi, G. Juhász. W okresie tym "N." korzystał ze wsparcia finansowego milionera-intelektualisty L. Hatvanya oraz fabrykanta, parającego się zarazem krytyką lit., M. Fenyö. Po upadku Węgierskiej Republiki Rad (1919) część współpracowników "N." (m.in. G. Lukács) znalazła się na emigracji; pismo zmieniło wówczas wyraźnie oblicze, rezygnując ze społecznego tonu publikowanych utworów i zwracając się w stronę nurtu artystowskiego; w latach 30. z kolei zaznacza się wpływ zarówno realizmu, jak surrealizmu; "N." staje się wówczas pismem wielobarwnym, skupiającym wokół siebie twórców różnych tak artystycznie, jak światopoglądowo (L. Szabó, G. Illyés, I. Vas, Z. Zelk, G. Csorba, A. József); pismo zostało zlikwidowane przez prohitler. rząd horthystowski; jego tradycje kontynuowało wydawane nielegalnie czasopismo "Magyar Csillag".
- JUHÁSZ, Gyula (1883-1937)
- Dry Tibor, (1894-1977)
- WĘGIERSKA LITERATURA, początkowo twórczość...