Władysław (1854-1918)
malarz; 1888 wyjechał do Paryża, gdzie studiował w Académie Colarosii; duży wpływ na jego twórczość miało spotkanie z P. Gauguinem, od artystów zgrupowanych wokół niego (szkoła Pont-Aven) przejął zasady syntetyzmu; malował widoki morza o zmieniającym się kolorycie, martwe natury, portrety (Autoportret w bretońskim kapeluszu) i typy chłopów bretońskich (Dwie Bretonki z koszem jabłek), kwiaty (Maki, Astry); 1905-10 przebywał w Polsce, powstały wówczas znane obrazy: Czesząca się, Sierota z Poronina, Góralka z jabłkiem; otworzył własną szkołę malarską, organizując dla uczniów liczne plenery w Kazimierzu nad Wisłą i Poroninie; 1910 powrócił do Francji i osiadł w Bretanii, w Doëlan. Obrazy S. cechuje prosta i oszczędna kompozycja, operowanie płaskimi plamami barwnymi obwiedzionymi ciemnym konturem o płynnej linii, harmonijny koloryt.
WITKOWSKI, MŁODEJ POLSKI SZTUKA, SECESJA, POLSKA. SZTUKA. MODERNIZM, MŁODA POLSKA, PONT-AVEN
- MARTWA NATURA, malarskie przedstawienie...
- POLSKA. SZTUKA. MODERNIZM, MŁODA POLSKA, u schyłku XIX w. (od...