(muz.)
muzyk kierujący śpiewem; w Kościele kat. urząd sprawowany początkowo przez niższych duchownych, później przez osoby świeckie; do jego obowiązków należało wykonywanie partii solowych, intonowanie psalmów, antyfon i responsoriów oraz nauczanie muzyki członków kapeli. Stanowisko k. znane jest w liturgii żydowskiej (śpiewak-solista, tzw. chazzan); w Kościele protestanckim związane z funkcją dyrygenta chóru i organisty; nazwa cantor spotykana jest także w Kościele anglikańskim; sławnym k. (w kościele św. Tomasza w Lipsku) był J.S. Bach.
BACH Johann Sebastian, ŻYDOWSKA MUZYKA