(1415-80)
historyk, dyplomata; wychowawca synów Kazimierza Jagiellończyka; od 1436 kanonik krakowski, sandomierski, kielecki i wiślicki; 1479 arcybiskup lwowski; kształcił się w Korczynie i na Akademii Krakowskiej; od 1431 na dworze bpa Zbigniewa Oleśnickiego kolejno jako notariusz, pisarz, sekretarz, wreszcie kanclerz; podróżował do Rzymu, by uzyskać godność kardynalską dla Oleśnickiego; 1467 poseł królewski do Czech i 1469 na Węgry (dla zapewnienia Władysławowi następstwa tronu w Czechach), 1478 do Wyszehradu; autor Historia Polonica spisanej 1455-80 (do tomu IV wydanej drukiem 1614-15, pierwsze pełne wydanie 1878); nadto Banderia Prutenorum i prace źródłowe na temat herbów polskich, spraw pol.-krzyżackich 1339-1422 i beneficjów kościoła w Małopolsce; D. fundował kościoły, wyposażył kościół na Skałce w Krakowie (1472 sprowadził paulinów), remontował i fundował bursy akademickie; od 1880 spoczywa na Skałce w krypcie zasłużonych, dokąd szczątki jego przeniesione zostały z katedry wawelskiej.
KRONIKA, DZIEDZILIA, ZYNDRAM Z MASZKOWIC, OLEŚNICKI, UNIWERSYTET JAGIELLOŃSKI, WIERZYNEK, LECH, DURNIK Stanisław, STRYJKOWSKI, ZOOLOGIA W POLSCE
- długosz, podziwiać kwitnącego...
- Długosz Jan, (1415-80)
- Długosz Jan, (1415-80)