JOACHIM Z FIORE

Joachimus Florensis, Gioacchino da Fiore (?1132-?1202)

włoski filozof i teolog, mistyk; od 1177 opat klasztoru cystersów w Corazzo; ok. 1190 zerwał z regułą cystersów i założył nowe zgromadzenie o surowszej regule, przekształcone w sektę "wiecznej ewangelii". Stworzył koncepcję trzech epok w dziejach świata (analogicznie do trzech osób Trójcy św.), ostatnia - czystej duchowości - miała się rozpocząć w 1260 (co potraktowane jako zapowiedź końca świata, wywołało pochody biczowników w Europie). Poglądy J. ( jako jedyny fundament wiary, Chrystus - jedynym pośrednikiem między Bogiem a ludźmi, krytyka luksusu dygnitarzy kościoła) zyskały dużą popularność (joachimici) wśród średniowiecznych sekt plebejskich nawiązywały do nich radykalne ruchy antyfeudalne (np. Th. Münzer) i husytyzm.

• JOACHIM, Pochodzenia hebrajskiego,...