starożytna nazwa obszaru w płd.-zach. części Iranu, zamieszkiwanego przez ludność pochodzenia prawdopodobnie drawidyjskiego; od 1. poł. III tysiąclecia p.n.e. istniały tam liczne odrębne księstwa, których nie w pełni udokumentowaną historię przedstawiają zapiski sumeryjskie, babilońskie i asyryjskie; region mało urodzajny, położony między staroż. Mezopotamią i Indiami; na rozwój kultury E. silny wpływ wywarła Babilonia, z którą zresztą E. toczył liczne wojny; kres samodzielności politycznej E. nastąpił w VI w. p.n.e. za sprawą państwa Achemenidów (Persja).
AKAD, CYFRY, SARGON I WIELKI, HAMMURABIEGO STELA
- pismo, system znaków służących...