(muz. 1)
ludowa obejmuje folklor muz. Anglii, Walii i Szkocji, na który znaczny wpływ wywierała od wieków muzyka profesjonalna, wywołując znaczne jego modyfikacje; najwięcej cech archaicznych zachowało się w tańcach, zawierających elementy celtyckie (taniec wokół drzewa, wykazujący związki z muzyką płd. Europy, taniec miecza i śmierci, pojawiający się na Szetlandach, tańce w dwóch rzędach, tzw. country dances, znane przed XVI w.) oraz w pieśniach dorocznych, tzw. carols (np. bożonarodzeniowe Christmas Carols). Charakterystycznym gat. m.W.B. jest epicka ballada, zawierająca elementy zarówno celtyckie, jak ang. (o ile w nowszych czasach ta odmiana ballady na Wyspach Bryt. zanika, o tyle przechowuje ją folklor muz. emigrantów w USA); typowe dla tej ballady są liczne pierwiastki pentatoniczne i modalizmy; w starej balladzie ang. stosowano różne tryby: eolski, dorycki, miksolidyjski, formy repryzowe i szeregowe; na system tonalny wpływał tu charakterystyczny dla Wysp instrument - harfa (używana w Irlandii, Szkocji i Walii), zastąpiony później przez dudy; w górzystych rejonach Szkocji zachowały się tańce akrobatyczne: obok typowego tańca reel (znanego także w Walii i Irlandii) występują tańce skakane (strathspey); w nizinnych rejonach Szkocji charakterystyczne są pieśni pracy, śpiewane techniką responsorialną; w muzyce ludowej rolniczych regionów Walii występują rozmaite osobliwości tonalne, polegające na zmianach intonacji (niekiedy o ćwierć tonu).
- WIELKIEJ BRYTANII MUZYKA, (muz. 2)
- WIELKIEJ BRYTANII TEATR, średniowieczny t.W.B.(...)
- ŻYDOWSKA MUZYKA, początki sięgają 3000...