okres dziejów greckich od podbojów Aleksandra Wielkiego do zawładnięcia przez Rzym wsch. częścią basenu M. Śródziemnego (334-30 p.n.e.) i likwidacji państw hellenistycznych; polityka władców hellenistycznych, zmierzająca do tworzenia miast typu gr. polis i kolonii wojskowych, zaktywizowania handlu z Dalekim Wschodem spowodowała przeniesienie centrum życia ekonomicznego, umysłowego i kulturalnego z Grecji do Azji Zach. i Egiptu; gł. ośrodkami życia kulturalnego stały się: Aleksandria (Egipt), Pergamon i Rodos; tworzył się nowy typ kultury hellenistycznej łączącej pierwiastki kultur greckiej i orientalnej; warunki polityczno-ekonomiczne kształtują nowy typ społeczeństwa i postaw wobec świata; charakterystyczny dla kultury hellenistycznej jest uniwersalizm, kosmopolityzm, indywidualizm (kierunki filozoficzne: stoicyzm, epikureizm, cynizm), synkretyzm religijny; tworzy się wspólny język grecki (koine), rozwija się piśmiennictwo; wysoki poziom nauki (matematyka, astronomia, geografia, medycyna), rozwój techniki, architektury i sztuk plastycznych (głównie rzeźba z ośrodkami w Pergamonie, Rodos i Aleksandrii aleksandryjska sztuka), literatury i poezji (Grecji starożytnej literatura); od poł. III w. p.n.e. wskutek wojen, ruchów społecznych, wpływów Rzymian rozkwit kultury hellenistycznej uległ zahamowaniu; po podboju Egiptu w 30 p.n.e. kończy się okres panowania gr.-macedońskiego; kultura hellenistyczna kultywowana w Syrii i Egipcie znalazła swą kontynuację w kulturze bizantyjskiej.
GRECJI STAROŻYTNEJ SZTUKA, ALEKSANDRYJSKA POEZJA, SERAPIS, GRECJI STAROŻYTNEJ LITERATURA, ALEKSANDER III MACEDOŃSKI, zwany Wielkim, HEROD I WIELKI, ETRUSKA SZTUKA, GRECJI STAROŻYTNEJ RELIGIA, ESTIENNE, SAMOTRAKA
- hellenizm, w staroż. epoka od podbojów...
- SINKO, Tadeusz (1877-1966)
- Aleksander Wielki, Aleksander Macedoński, (356-323 p.n.e.)