z epoki prehistorycznej pochodzą wyroby z brązu i żelaza, ceramika grzebykowa i sznurowa, kamienne groby, pozostałości grodzis. W sztuce średniowiecznej widoczne są wpływy skandynawskie i niemieckie; rozwijała się rzeźba drewniana i kamienna, na wysokim poziomie stała snycerka, zwł. w późnym gotyku (B. Notke, XV w.). Architekturę średniowieczną reprezentują budowle gotyckie, o surowej i prostej formie, oszczędnym zdobnictwie: katedra z XIII w. Iratusz z XIV w. w Tallinie, katedra XIII-XV w. i kościół św. Jana z XIV w. w Tartu, zamek XIII w. w Narwie. Sztuka renesansu to gł. rzeźba sakralna oraz architektura świecka (dom Czarnogłowych w Tallinie, XV-XVI w.). W baroku trwa dalszy rozwój architektury (ratusz w Narwie, budowle w Tallinie). Pod koniec XVIII w. powstają budowle klasycystyczne (m.in. w Tartu); widoczne są wpływy rosyjskie. W XIX w. do głosu w szt. e. dochodzi malarstwo realistyczne o narodowych tradycjach (J. Köler, K.L. Maibach, E. Dücker, O. Hoffmann), w rzeźbie wyróżnia się A. Weizenberg; w architekturze panuje gł. eklektyzm, zwł. w 2. poł. XIX w. W pocz. XX w. sztuka rozwija się wielokierunkowo, w malarstwie dominuje realizm (m.in. A. Laikmaa, bracia P. i K. Raud, A. Jansen), podobnie w rzeźbie (A. Adamson, V. Mellik), powstają dzieła w duchu postimpresjonizmu, kubizmu i ekspresjonizmu. Po II woj. świat. z malarzy wyróżniają się R. Sagrits, R. Treuman, V. Karrus, E. Okas; z rzeźbiarzy (gł. rzeźba portretowa i pomniki) E. Roos, A. Kaazika, J. Khirva; w dziedzinie grafiki A. Bach, E. Einman. Na wysokim poziomie artyst. są przedmioty sztuki ludowej Estonii, zwł. snycerstwo, hafciarstwo, tkactwo, wyroby ze skóry.
- LUTS, Oskar (1887-1953)
- PÄRT, Arvo (ur. 1935)
- ESTOŃCZYCY, naród zamieszkujący...