termin używany na określenie różnorodnych zjawisk w sztuce franc., gł. w malarstwie, wywodzących się z impresjonizmu i zachodzących po 1886 (data ostatniej wystawy impresjonistów w Paryżu); p. obejmuje różne, nierzadko sprzeczne, programy ugrupowań artystycznych oraz postawy indywidualnych twórców i ich koncepcje, które wytyczyły drogę awangardowym nurtom sztuki XX w., takim jak neoimpresjonizm, symbolizm syntetyczny i ekspresyjny, a także neotradycjonalizm, kubizm, fowizm, secesja, pierwsze koncepcje malarstwa abstrakcyjnego oraz różne odmiany koloryzmu; termin p. używany jest czasem w odniesieniu do działalności jednego pokolenia artystów wywodzących się z impresjonizmu, czasem dotyczy także działalności twórców następnej generacji; do malarzy bezdyskusyjnie uważanych za przedstawicieli p. należą: G. Seurat, P. Gauguin, V. van Gogh, E. Degas, H. de Toulouse-Lautrec, P. Cézanne, ponadto czasem wymienia się też P. Bonnarda, M. Denisa, L. Pissarra.
GAUGUIN, PICASSO, JAREMA, RODZAJOWE MALARSTWO, SZCZEPAŃSKI, FRANCUSKA SZTUKA, SCHIELE, KUBAŃSKA SZTUKA, SZÖNYI, PIEŃKOWSKI
- postimpresjonizm, zespół zjawisk artystycznych...
- MATISSE, Henri (1869-1954)
- BUŁGARSKA SZTUKA, najstarsze zabytki pochodzą...