górzysta wyspa gr. na M. Egejskim, oddzielona od lądu Cieś. Eubejską; pow. 3,7 tys. km2, 206 tys. mieszk. (1990); gł. miasto - Chalkis; uprawa pszenicy, winorośli, oliwek; hodowla owiec i kóz; eksploatacja węgla brun., marmurów, magnezytów; zasiedlona w II tysiącleciu p.n.e. przez ludy przedgreckie oraz Jonów, pod koniec VI w. uzależniona od Aten, 338 - od Macedonii, po 146 p.n.e. - od Rzymu, później ces. Bizantyjskiego; od XIII w. w rękach Wenecji, od 1470 - Turków; od 1830 ponownie w Grecji.
JONOWIE, EGEJSKIE MORZE, ANDROS, ŚRÓDZIEMNE MORZE, ISAJOS, CHALKIS