Georg Philipp (1681-1767)
kompozytor niem.; jako kapelmistrz hrabiów Promnitz przebywał w Żorach na Śląsku oraz w Pszczynie i Krakowie, poznając muzykę pol. (motywy pol. pieśni wykorzystał potem w sonatach skrzypcowych oraz suicie Partie polonaise); od 1708 kapelmistrz na dworze w Eisenach, gdzie zaprzyjaźnił się z działającym w pobliskim Weimarze J.S. Bachem; od 1712 we Frankfurcie n. Menem, od 1721 kantor i dyrektor muzyki kościelnej w Hamburgu. Uznawany za najwybitniejszego niem. przedstawiciela stylu galant (fantazje i fugi klawesynowe); jako twórca oper wprowadził środki muzyczne (m.in. odpowiednie motywy i sposoby instrumentacji), służące charakterystyce postaci i sytuacji; pozostawił 37 oper, 2 tys. kantat, 13 oratoriów, 52 pasje, 15 mszy, dwa magnificaty, kilkanaście motetów, ok. tysiąca suit na orkiestrę (zachowało się ok. 130), sonaty skrzypcowe, fletowe, klawesynowe oraz cykle żartobliwych, zwrotkowych piosenek, zapowiadających odejście od barokowego traktowania pieśni.
- pasja, ( passio = cierpienie)...
- UWERTURA, instrumentalny wstęp...
- NIEMIECKA MUZYKA, 1. ludowa, mimo że...