w okresie przedkolonizacyjnym do XVII w. rozwijała się sztuka zamieszkujących tereny ob. Kanady Indian (rzeźba w drewnie, maski, ceramika z rytymi ornamentami, ryty naskalne) oraz Eskimosów (gł. wyroby z kości). Od XVII do poł. XIX w. sz.k. była prawie całkowicie zdominowana wpływami ang., franc., amer. W XVII i 1. poł. XVIII w. we franc. Kanadzie powstawały liczne kościoły parafialne, utrzymane w tradycji średniowiecznej, romańskiej, przeważnie kamienne, o prostych planach i surowej bryle, niekiedy z pewnymi barokowymi szczegółami (kośc. w St. Laurent na Île d'Orléans, kaplica klasztoru urszulanek w Québec). W 2. poł. XVIII i w XIX w. rozwinęła się architektura neoklasyczna oraz neogotycka (katedra Notre Dame w Montrealu, Oratorium św. Józefa w Montrealu, Parlament w Ottawie, kośc. katedralny w Fredericton); pod koniec XIX w. panował eklektyzm nawiązujący do franc. renesansu (Hôtel Chateau-Frontenac w Québecu). Wyróżniają się malownicze, ceglane domy farmerskie wznoszone 1870-90 w płd. Ontario, z detalami opartymi na wzorach ang. Malarstwo oraz rzeźba w drewnie do XIX w. odgrywały niewielką rolę, miały charakter sakralny lub związane były ze zdobieniem przedmiotów codziennego użytku. Pod koniec XVIII w. i w XIX w. rozwija się malarstwo portretowe i pejzażowe, a także rodzajowe; wyróżniali się: H. Watson i H. Walker (pejzaż), P. Kane (sceny z życia Indian), C. Krieghoff (sceny rodzajowe z Québecu). Na przełomie XIX i XX w. zaznaczyły się wpływy impresjonizmu i postimpresjonizmu (E. Carr, C.A. Gagnon, J.W. Morrice, M. Cullen). Z pocz. XX w. silne były tendencje stworzenia własnej szkoły narodowej, powstała tzw. Grupa Siedmiu (1913-31) do której należeli: T. Thomson, malarz pejzaży i przywódca duchowy grupy, L. Harris, A.Y. Jackson, A. Lisner, F.H. Varley; ukazywali oni piękno i dzikość kanadyjskiego krajobrazu. Widoki Kolumbii Brytyjskiej i życie tubylców przedstawiała E. Carr. Współczesne malarstwo reprezentują A. Pellan, J.P. Riopelle (abstrakcja), P.E. Borduas, J. de Tonnancour, J. Shadbolt. Do najwybitniejszych rzeźbiarzy XX w. należą P. Hébert (autor licznych pomników), H. Tait McKenzie, E. Hahn, F. Wyle, E.W. Wood, W. Alluard. W XX w. architekturę Kanady kształtowały wpływy europejskie i amer. (funkcjonalizm, konstruktywizm), jednocześnie do lat 30. powstawały wciąż liczne dzieła historyzujące (zespół mieszkalny w Vancouver proj. S. Maclure'a nawiązujący do stylu Tudorów). Do najciekawszych obiektów współczesnej architektury należą w Montrealu: centrum handlowo-usługowe z Halą Wystawową "Plac Bonawentury" (zw. Rynkiem XX w.), Pałac Kongresów, Pawilony Habitat proj. M. Safdie wzniesione na Światową Wystawę "Expo 67" i budowle związane z Letnią Olimpiadą 1976; w Toronto: ratusz proj. arch. fińskiego V. Revella (1965), zespół wysokich budynków adm. Dominion Center (lata 70.), Canadian National Tower - wieża telewizyjna wys. 553 m; w Vancouver: centrum miasta, pawilony zbudowane z okazji Światowej Wystawy "Expo 86"; obiekty sportowe Olimpiady Zimowej 1988 w Calgary wraz z krytym stadionem w kształcie siodła kowbojskiego; Simon Fraser University w Burnaby i uniw. w Lethbridge A. Ericksona; zespół domów studenckich Guelph University w Ontario - dzieło J. Andrewsa. Współcześnie rozwija się też w Kanadzie rzeźba i malarstwo eskimoskie oraz indiańskie rzemiosło artystyczne.
- SASKATOON, miasto w kanadyjskiej...
- BLAIS Marie-Claire, (ur. 1939)
- EGOYAN, Atom (ur. 1960)