(1862-1918)
kompozytor franc.; przedstawiciel impresjonizmu muzycznego; jego muzyka nosi również cechy ekspresjonizmu, folkloryzmu i neoklasycyzmu; tworzył pod silnym wpływem nowych prądów malarskich (J. Whistler, impresjoniści, nabiści) i lit. (J. Keats, E.A. Poe, S. Mallarmé, M. Maeterlinck, P. Lous, P. Valery, P. Claudel, A. Gide, M. Proust); interesował się również muzyką ros. (M.P. Musorgskiego) i egzotyczną; stworzył nowe zasady organizacji materiału dźwiękowego; doprowadził do autonomizacji harmoniki, wydobycia jej wartości pozafunkcyjnych, do znacznego wzbogacenia efektów dynamicznych i fakturalnych; tworzył nawiązujące do tradycji miniaturowej kompozycje na fortepian o poetyckich tytułach: Światło księżyca, Ogrody w deszczu, publikowane przeważnie w cyklach: Dwie arabeski, Suite bergamasque, Kącik dziecięcy, Preludia, Etiudy; utwory orkiestrowe: Nocturnes, Morze, Images; poemat symfoniczny Popołudnie fauna, suita Iberia, misterium Męczeństwo św. Sebastiana; wielki światowy rozgłos przyniosła mu opera Peleas i Melizanda (do tekstu M. Maeterlincka), przełamując barierę niechęci, jaka pierwotnie otaczała jego kompozycje; nadto balet Jeux, kantaty, utwory kameralne, pieśni; także próbki poetyckie (Proses lyriques). Twórczość D. wyprzedziła w wielu płaszczyznach dokonania kompozytorów XX-wiecznych.
NONA, WOOD, ETIUDA, CASADESUS Robert, SKRZYPCOWA MUZYKA, WÓJCIKOWSKI, POULENC, HABANERA, VARSE, GRUPA SZEŚCIU
- Debussy Claude Achille, (1862-1918)
- KLAUDIUSZ, Pochodzenia łacińskiego,...